Het instagram effect

Het instagram effect
Annette Looyestijn

I am not just what you see
What you see isn’t just what it is.

Ik ben niet alleen dat wat je ziet.
Wat je ziet is niet alles wat er is.
Het is een ingang tot één aspect van wat er is.
Esther Perrel – kan het altijd zo mooi zeggen

Dit is namelijk de kern van deze video van Esther waarnaar ik toe getrokken werd (klik hier voor de video). Esther is een Belgisch-Amerikaanse psychotherapeut, bekend van haar werk naar menselijke relaties. Ze werkt o.a als relatietherapeute. Haar motto: De kwaliteit van onze relaties bepaalt de kwaliteit van ons leven. Een mooi uitgangspunt vind ik.

Vandaag de dag gaat het vaak over het simplificeren van de mens zegt Esther. Dat zie je natuurlijk in zijn extreemste vorm op social media. Je kent het vast. Je zit op Instagram en je scrollt of tikt door alle stories. Misschien kijk je max 15 seconden naar een persoon. Met als mogelijk gevolg dat je iemand super snel categoriseert en je de identiteit van diegene versmalt tot dát wat je daar ziet.

Esther zegt in haar video dat we daarmee ook wat verliezen. Namelijk de complexiteit en verschillende lagen van de mens. We vergeten daarmee de nuance en onzekerheid die ieder mens met zich meebrengt.

Minder complex, maar ook minder nuance 
In onze praktijk werken we veel met mensen, teams en hun complexiteit. Een instrument dat we daarvoor inzetten is Insights Discovery. Super waardevol als je zelf of met je team wilt kijken naar je ontwikkeling en de samenwerking met elkaar. De insteek vanuit de verschillende kleuren maakt het toegankelijk en laagdrempelig om hierover in gesprek te gaan. Alleen de keerzijde hiervan is dat kleurenmethodiek van Insights Discovery het simplificeren ook nog wel eens in de hand werkt. De kenmerkende uitspraken als ‘Hij is blauw’ of ‘Zet je geel eens uit’ komen nog wel eens voorbij. De kleurentaal is de kracht van het instrument, maar kan zorgen voor een eenzijdige kijk op jezelf of een ander en de relatie die je daarmee hebt. Die ‘feedback’ krijgen we ook wel eens in een teamtraining. Dat het hokjesdenken stimuleert.

Een mooie antwoord hierop vind ik dat we ook hier de kleurentaal zien als een ingang tot één aspect van wat er is. Dat we het zien en gebruiken als een hulpmiddel om de kwaliteit van onze werkrelaties te verbeteren. Niet als een vernauwing van wie we zijn. Maar als een ingang om het praten daarover te vergemakkelijken en open te blijven staan voor andere inzichten.